Mijn naam is Monique Otto en inmiddels woon ik al ruim 18 jaar in Nederland. Oorspronkelijk kom ik uit de grensstreek bij Kleve, Duitsland. Mijn muzikale reis begon daar, op de muziekschool in Kleve, waar ik les kreeg van onder andere Willem Ravelli, Georg Elsenberg en Kees de Wit. Acht jaar lang speelde ik met veel plezier trompet, totdat tijdens een orkestweek in de Eifel mijn oog viel op de fagot. Het was liefde op het eerste gezicht – al dacht mijn moeder daar anders over zei en dat ik het dan maar zelf moest regelen.

Dat heb ik gedaan. En hoe. Binnen twee jaar rondde ik – naast mijn reguliere middelbare school – versneld de vierjarige vooropleiding fagot af. Uiteindelijk besloot ik toch geen muziek te gaan studeren, maar mijn passie voor muziek is altijd gebleven.

Naast mijn muzikale kant ben ik ook chemisch technoloog. Ik werk als Process Safety Engineer bij een Duits chemisch bedrijf in de Botlek, waar ik verantwoordelijk ben voor de veiligheid van processen waarin grondstoffen worden omgezet in onder andere conserveringsmiddelen voor light-dranken. Een heel andere wereld dan de concertzaal – maar net zo boeiend.

Ik ben getrouwd met Marius en samen hebben we een zoon van bijna 13, die inmiddels ook al zes jaar fagot speelt. Muziek is iets wat ons als gezin verbindt: mijn man zingt in meerdere koren, ik speel fagot bij het Symfonieorkest Rijnmond in Rotterdam, en samen bezoeken we regelmatig concerten – soms om elkaar te horen spelen, soms om familie te zien in het Rotterdams Philharmonisch Orkest.

Toen onze zoon begon met fagotspelen, vonden we het moeilijk om überhaupt een huurinstrument te vinden en later om een fagot te vinden die goed en betaalbaar was. Ook was het moeilijk om een geschikte docent te vinden. Dat motiveert mij om me in te zetten voor betere voorzieningen. Toen ik na de algemene ledenvergadering door Suzanne van Berkum werd gevraagd om toe te treden tot het bestuur van de vereniging als algemeen lid heb ik die kans met plezier aangenomen.

Daarnaast werk ik als inspiciënt (een soort orkestmanager) bij het Rotterdams Juniorenorkest, waar mijn zoon ook speelt. In het verleden was ik bibliothecaris bij Symfonieorkest Rijnmond en actief bij Scouting De Hooglanders in Oud-Beijerland als coördinator van de ledendienstbaarheid.

Muziek is voor mij meer dan een hobby – het is een manier om te verbinden, te groeien en te geven. Ik ben blij dat ik daar, zowel op het podium als achter de schermen, mijn steentje aan mag bijdragen.